Wanneer helder is wat de voorkeuren en verwachtingen van de patiënt zijn over de opties, dan geeft de zorgverlener een samenvatting van de verschillende opties en neemt daarbij de voorkeuren van de patiënt en/of naaste mee. De zorgverlener vraagt aan de patiënt in hoeverre deze al een duidelijke voorkeur heeft. Als de patiënt nog geen voorkeur heeft, dan vraagt de zorgverlener de patiënt of hij/zij aan kan geven welke elementen de voorkeur in diens visie zouden moeten bepalen. Daarnaast vraagt hij in hoeverre de patiënt zelf of diens naaste betrokken willen worden in het nemen van het besluit, waarbij uitstel van de besluitvorming ook een optie kan zijn. Wanneer de patiënt expliciet wenst dat de zorgverlener de beslissing neemt, dan weegt de zorgverlener de voorkeuren van de patiënt daarin expliciet mee.

Wanneer de patiënt de keuze wil maken, weegt de zorgverlener af of deze zich kan vinden in de keus. Zo niet, dan brengt hij zijn argumenten op tafel en vraagt de patiënt ook deze mee wegen in het besluitvormingsproces. De zorgverlener en de patiënt en/of naaste maken afspraken over het vervolg. Deze stap is optimaal afgesloten als er overeenstemming over de beslissing.

Na verloop van tijd, of wanneer de besluitvorming expliciet is uitgesteld, kan er een nieuwe behoefte ontstaan voor het doorlopen van het proces van samen beslissen. De zorgverlener en de patiënt evalueren steeds het proces van samen beslissen en gaan na of de patiënt (nog) tevreden is met de uitkomst.